Ματαράτ αόνες מטּרת הענשׁ

Ο Θεός δεν τιμωρεί τους δράστες για τους δικούς Του λόγους, αλλά για το καλό μόνο του αμαρτωλού  και την ευημερία της ανθρωπότητας και να κατευθύνει αυτόν / αυτήν στο δρόμο της αλήθειας.
Για το λόγο αυτό η τιμωρία του αμαρτωλού, δεν είναι αντίθετη προς το έλεος του Θεού.
Η Αγία Γραφή μας λέει ότι ο Θεός τιμωρεί τα παιδιά Του αποκλειστικά με στόχο να τους συνεφέρει  και ότι δεν λαχταρά τον θάνατο των άθεων  ανθρώπων.
Αυτός επιθυμεί να αφήσουν τον αμαρτωλό τους δρόμο και να παραμείνουν ζωντανοί.

Πρέπει να καταλάβετε καλά ότι όπως εκπαιδεύει ένας το παιδί του έτσι σας εκπαίδευσε ο יהוה ο Θεός σου. (5Μ 8: 5)

Γιατί όποιον ο יהוה αγαπάει, εκείνον τον διορθώνει, καθώς παιδαγωγεί ο πατέρας τον γιό για τον οποίο καμαρώνει. (Παροιμίες 3:12)

Χαίρομαι όταν ένας άνθρωπός πεθαίνει εξαιτίας της αμαρτίας του; λέγει ο יהוה ο Θεός. Προτιμώ να μετανοήσει και να ζήσει. (Ιεζ 18:23)

Ο Θεός δεν έχει κανένα όφελος ή ζημία από καλές ή κακές πράξεις. Καλό και το κακό, που εκτελούνται από τους ανθρώπους προκαλεί όφελος ή βλάβη στο πρόσωπο, το οποίο  εκτελεί την καλή ή την κακή πράξη, αλλά και στην κοινότητα στην οποία ζει ο άνθρωπος, επειδή είναι γραμμένο στο βιβλίο του Ιώβ:

Αν κάνεις αμαρτίες εσύ, σε τι τον Θεό τον βλάπτεις; Κι αν είναι πολλαπλές οι παραβάσεις σου σ’ αυτόν κάνεις κακό; Αν είσαι δίκαιος, σ’ εκείνον τι προσφέρεις; Ή τι χρειάζεται να λάβει από τα χέρια σου; Θνητούς ανθρώπους σαν εσένα βλάπτει η αμαρτία σου, κι αυτούς μονάχα, το καλό που κάνεις ωφελεί. (Ιώβ 35:6-8)

Όλα τα εδάφια της Αγίας Γραφής, που μιλούν για την οργή ​​του Θεού και για την τιμωρία για τους αμαρτωλούς, είναι απαραίτητο να γίνουν  κατανοητά στην προαναφερθείσα έννοια, δηλ. ότι ο Θεός δεν το κάνει για δικό του όφελος αλλά προς όφελος του αμαρτωλού και μόνο, και το σύνολο της ανθρωπότητας.